Europa bez granic – relacja z treningu w Hiszpanii

Od wybuchu wojny w Syrii w 2011 r. doświadczamy największego kryzysu uchodźczego w Europie w ostatnich czasach.  Setki tysięcy uchodźców próbowało dotrzeć do granic Unii Europejskiej również z Konga, Iraku lub Jemenu, a nasze rządy nie były w stanie zmierzyć się z tymi okolicznościami, okazując niezdolność i niechęć do wypełnienia podjętych humanitarnych zobowiązań.

W tym trudnym kontekście politycznym i społecznym praca polegająca na przyjmowaniu uchodźców przez organizacje jest jeszcze ważniejsza. 

W maju 2020 roku zakończyliśmy realizację europejskiego projektu “Europa bez granic”, współrealizowanego przez sześć organizacji z Polski i Hiszpanii: Stowarzyszenie Aktywne Kobiety, Permacultura Cantabria, Uniwersytet im. A.Mickiewicza, Fundację Zielony Słoń, Centrum Praw Kobiet, Instytut Tolerancji. Jako partnerstwo organizacji edukacyjnych z Europy postanowiliśmy udoskonalić swoje narzędzia do współpracy z migrantami. W ramach projektu przeprowadziliśmy w Hiszpanii w październiku 10-dniowy kurs na temat procesu przyjmowania i integracji uchodźców i imigrantów oraz społecznej i emocjonalnej pracy z nimi. W szkoleniu uczestniczyło 11 osób z Polski, reprezentujących 5 polskich organizacji edukacyjnych. 

Uczyliśmy się na podstawie doświadczeń innych krajów i w niecodziennym, autentycznie wielokulturowym kontekście Hiszpanii, co poszerzyło również naszą percepcję zjawiska integracji. 

W trakcie projektu zagłębiliśmy się w powody, dla których ludzie uciekają z domu, identyfikując różnorodność ich sytuacji, ich drogi czy historie. Jednocześnie porównywaliśmy różnice w przyjmowaniu oraz integracji uchodźców pomiędzy krajami. Wymienialiśmy się naszą wiedzą i doświadczeniem na temat uchodźców oraz zidentyfikowaliśmy główne wyzwania, przed którymi stoimy.

Każda organizacja opisała swoją pracę z uchodźcami i dowiedziała się, jak wygląda procesie ich przyjmowania i integracji w Hiszpanii, z uwzględnieniem różnych zaangażowanych w to podmiotów (rząd centralny, władza lokalna, organizacje pozarządowe, itd.) oraz ich regionalnych cech szczególnych, nie zapominając również o trudnościach w tego rodzaju pracy i o tym, jak można je przezwyciężyć.

Jednym z naszych celów była też integracja organizacji partnerskich w celu rozwinięcia naszej współpracy w perspektywie średnio- i długoterminowej oraz współpracy w przestrzeni międzynarodowej, czego pierwszym krokiem była realizacja kursu w Hiszpanii.

Ponadto integralną częścią projektu był warsztat wewnętrzny, zorganizowany i przedstawiony przez tych, którzy wzięli udział w kursie w każdej organizacji uczestniczącej w projekcie. Podczas wyżej wymienionych warsztatów uczestnicy podzielili się zdobytymi w Hiszpanii narzędziami i dobrymi praktykami oraz  informacjami o europejskich programach finansowania inicjatyw edukacyjnych. 

Organizacje poprawiły jakość usług oferowanych uchodźcom i migrantom, gdyż mogą teraz dysponować lepiej przygotowaną kadrą. Członkowie organizacji zyskali wiedzę i umiejętności, które zostały przekazane podczas kursu i warsztatów wewnętrznych, a więc wszyscy pracownicy skorzystali w pewien sposób z mobilności.

Projekt pozwolił nam na większe zaangażowanie we współpracę europejską: zwiększyliśmy naszą zdolność do pracy na poziomie europejskim oraz poszerzyliśmy wpływ naszej roli głównego aktora w tworzeniu powiązań wśród społeczności edukacyjnej.

Dzięki temu projektowi mogliśmy zdobyć głębszą wiedzę na temat programu PO WER, a także nawiązać nowe relacje z innymi organizacjami w celu dalszego rozwoju projektów.

Podczas kursu uczestnicy z różnych instytucji przeprowadzili szereg działań w celu zdefiniowania nowych projektów, które zostaną opracowane w najbliższej przyszłości. 

Na poziomie europejskim nasz projekt przyczynił się też do uwidocznienia europejskiej społeczności programu PO Wiedza Edukacja Rozwój. Dzieliliśmy się naszą wiedzą i wynikami, aby inspirowały one inne centra i organizacje. Ponadto fakt, że taki kurs został przeprowadzony (gromadząc uczestników różnych narodowości i korzystając ze środków europejskich) wykazał, iż istnieje zainteresowanie tego typu współpracą na poziomie międzynarodowym, wzmacniając europejskie inicjatywy w tej dziedzinie oraz promując zrozumienie i interakcję między kulturami.

Bardzo dziękujemy programowi PO WER za współfinansowanie naszej inicjatywy edukacyjnej. Mamy nadzieję, że dzięki pozytywnym wynikom naszego projektu instytucje Unii Europejskiej będą w przyszłości zachęcone do wspierania podobnych projektów.

Organizatorzy